Türkiye Bankalar Birliği’nin açıkladığı rakamlara göre bu yıl Şubat ayında 76 bin kişi ilk kez ihtiyaç kredisine başvurdu. Son rakamlarla bankalara bireysel kredi borcu olan kişi sayısı 34,4 milyona dayandı. İhtiyaç kredilerinin oluşturduğu toplam borç tutarı ise 400 milyar liranın üzerinde.
Bu uçuk rakamlar, çalışan veya çalışmayan toplumun büyük bölümü için kredilerin bir hayatta kalma aracı olduğunu kanıtlıyor. Krediler çoğunluk için mal, mülk edinmenin veya bazı özel ihtiyaçları karşılamanın bir yolu değil, bir geçim yolu. Nasıl asgari ücret en düşük sınır olma halinden çıkmış ve çalışan kesimin çoğu için tek ücret seviyesi haline gelmiş ise, kredi borcu ile yaşamak da bir istisna değil, olağan bir durum halinde.
Bu düzen ekonomik krizin ortasında halka ne iş vaadedebiliyor, ne de alışveriş sepetlerini günden güne küçülten enflasyonu durdurabiliyor. Bankalar ise tüm bu krizi kendi karlarını arttırmak için bir fırsat olarak görüyorlar. Kolayca verilen krediler emekçi halkın elinde avucunda ne varsa el koymanın bir yolu haline geliyor.
Bu düzenin halka vadettiği iş ve ücret değil, ancak ‘kolay kredi imkanları’. Borçtan başka yaşam imkanı sunmayan düzeniniz yıkılacak.