Faiz oranları, Merkez Bankası bağımsızlığı, TÜSİAD ve diğer sermaye gruplarının tartışmaları devam ediyor. Tüm bu sürecin ortasında ise İşçi Emekçi Mitingi farklı birçok kurumun ortaklaşmasıyla başarıyla gerçekleştirildi. Mitinge katılan herkes artık nadiren deneyimlenen duyguları içlerinde tekrar hissetti.
Miting sosyalizm iddiasında olan herkes için ayrı anlamlar taşıyor. Kafalarının anahtarlarını çoktan liberalizme teslim edip bir emekçi siyasetinin imkansızlığına baştan ikna olanlar için miting bir felaket demek. Bir emekçi siyasetinin önemini dillendiren ancak sendikal bürokrasinin dehlizlerinde kaybolanlar, emekçilere tam gidecekken ‘ayakları takılanlar’ için miting bir hezimet demek. Kapitalizmi akademik bir alan olarak görüp en genel çözümleri tekrarlayanlar için de bir yanıt demek.
Mitingin bazı kesimlerin eski sansür ve görmezden gelme alışkanlıklarını hortlatması, önümüzdeki sürecin nasıl geçeceğini gösteriyor. Sosyalist feministlerin mücadelesinden böyle tavırlara alışkınız. Ancak somut gerçekleri ortadan kaybetmeyi bu tarihe kadar kimse başaramadı. Bundan sonra da başaramayacak.
Kortejlerde toplanıp yürüyen, sloganlarını gür bir sesle atan ve sendikal bürokrasinin karanlığına rağmen kafasını kaldıran her işçi, içinden geçtiğimiz tartışmalı sürece bir cevabı taşıyor. Tüm meseleyi bir demokrasi sorunundan ibaret ilan edip ekonomik düzeni görmemek, düzen muhalefetinin ekonomi programlarına ikna olmak tek seçenek değil. Düzen muhalefetinin çözümlerini kabul etmeyip, işçi emekçi siyasetini çoğulcu bir yerden işletmemek de artık mümkün değil. Miting bu noktaları keskin bir şekilde kanıtladı ve damgaladı. Bir emekçi siyasetini ve emekçilerin kitlesel mücadelerini nihai çözüm olarak gören herkese de büyük bir özgüven kazandırdı.
İşçi Emekçi Mitingi’nin açtığı imkanlarla, kazandırdığı deneyimlerle ve kapattığı tartışmalarla yürüyeceğimiz bir dönem önümüzde. Hepimize kolay gelsin.